Գլաձորի մանրանկարչության դպրոց

Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցը հայկական մանրանկարչական դպրոցներից մեկն է։ Գործել է Գլաձորի վանքում, Գլաձորի համալսարանին կից գրչատան նկարչական արվեստանոցում։ 13-րդ դարի վերջից մինչև 14-րդ դարի կեսը, երբ քաղաքական և տնտեսական անբարենպաստ պայմանների պայմանով համալսարանը փակվել է Հովնան Որոտնեցին մի խումբ աշակերտների հետ տեղափոխվել է Տաթևի մենաստան։

Մանրանկարիչները

Սկզբնական փուլը կապված է այսպես կոչված ավագ սերնդի մանրանկարիչներ Հովհաննեսի ու Մատթեոսի գործունեությանը։ Դպրոցի կրտսեր սերնդի վարպետները Մոմիկը և Թորոս Տարոնացին յուրացնելով Կիլիկիայի և մայր Հայաստանի արվեստների ավանդույթները, հայ մանրանկարչության պատմության մեջ թողել են անջնջելի հետք։

Առանձնահատկությունները

Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցը հայ միջնադարյան գրքարվեստի այն դպրոցներից էր, որ առավել սերտորեն է առնչվել մոնումենտալ արվեստի և մշակույթի մյուս բնագավառներին։ Գլաձորի մանրանկարչությունը Կիլիկիայի և մայր Հայաստանի արվեստների մի յուրատիպ համադրություն էր, որը, սակայն չյուրացրեց Կիլիկիայի մանրանկարներին բնորոշ զուտ գրքային, պալատական շքեղությամբ հագեցված ոճը և միևնույն ժամանակ հեռացավ մայր Հայաստանի արվեստին հատուկ կոթողայնությունից ու հստակությունից։ Զարդանկարներում ամբողջովին լինելով Կիլիկյան վարպետների ազդեցության տակ՝ տերունական մանրանկարներում, սակայն, թե ոճի, թե պատկերագրության ոլորտներում Գլաձորի վարպետները հաճախ հանդես են բերել ինքնուրույնություն։ Գլաձորի մանրանկարչության համար առավել բնորոշն ու տարբերիչը ներկապնակն է։

Տաթևի մանրանկարչության դպրոց

XIV դարի վերջին Տաթևի վանքում հիմնադրվեց Հարավային Կովկասի ամենահզոր համալսարանը որտեղ դասավանդում էին փիլիսոփայություն, աստվածաբանություն, քերականություն, ֆիզիկա, մաթեմատիկա և աստղաբաշխություն, գեղագրություն, մայրենի լեզու, քերականություն, պատմություն և ճարտարապետություն, ինչպես նաև մանրանկարչության արվեստ և որմնանկարչություն, գեղանկարչության հիմունքներ և գրքերի ձևավորման տեխնիկա Համալսարանի ծաղկումը կապված է Հովհաննես Որոտնեցու (1315-1388թթ.) և Գրիգոր Տաթևեցու (1346-1410 թթ.) ուսուցչապետության տարիների հետ:

Այստեղ մինչ օրս պահպանվել են այդ դպրոցի փոքրաքանակ, բայց արժեքավոր XIV-XV դարերի մանրանկարներ (Տաթևում մանրանկարչության դպրոց գոյություն ուներ դեռևս IX դարում) և իրենց շարունակությունն են գտել Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցի լավագույն ավանդույթները: Տաթևի դպրոցի ներկայացուցիչներից մեկը՝ Գրիգոր Տաթևացին, 1378 թվականին պատկերազարդել է Ավետարանը: Նրա ստեղծագործություններն առանձնանում են մոնումենտալությամբ և կերպարների համաչափությունների պահպանմամբ: Մարդկանց դեմքերը շատ նուրբ և արտահայտիչ են պատկերված:

XV դարի սկզբի լավագույն վարպետներից մեկը Հայրապետն է (հիշատակվում է նաև Նաղաշ Հայրապետ անվամբ): Պահպանվել է նրա կողմից 1407 թվականին պատկերազարդված Ավետարանի մի մասը, ինչպես նաև «Հայսմավուրք» գիրքը (քրիստոնեական տոների, սրբերի կյանքի (վարքի) և նահատակության (վկայության) հայկական ժողովածու): Նկարչի ստեղծած բազմերանգ զարդանկարները մանրանկարչական արվեստի հասուն գործեր են, որոնք առանձնանում են երանգների գունագեղությամբ և նրբությամբ: XV դարի վերջերին Տաթևում ստեղծագործում էր մանրանկարիչ Աբրահամը: Զարգացնելով Տաթևի և Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցների ավանդույթները՝ կրել է Թորոս Տարոնացու արվեստի ազդեցությունը:

Տաթևի մանրանկարչության դպրոցը գործել է շուրջ 50 տարի և նշանակալի հետք է թողել հայ արվեստի պատմության մեջ:

Ամերիկացի ստրուկների ազատագրող, Ամերիկայի ժողովրդի ազգային հերոս Աբրահամ Լինքոլնը ծնվել է Կենտուկիում 1809 թվականի փետրվարի 12-ին։

Դառնալով չափահաս՝ նա սկսել է ինքնուրույն կյանք, զբաղվել ինքնակրթությամբ, հանձնել է քննությունները և ստացել իրավաբանությամբ զբաղվելու թույլտվություն։ Իլինոյսում հնդկական ապստամբության ժամանակ միացել է միլիցիայի շարքերին, ընտրվել կապիտան, սակայն չի մասնակցել ռազմական գործողություններին։ Նա նաև Իլինոյսի Օրենսդիր ժողովի, ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի անդամ էր, որտեղ նա դեմ էր ամերիկա-մեքսիկական պատերազմին։ 1858 թվականին նա դարձավ ԱՄՆ սենատորների թեկնածու, բայց պարտվեց ընտրություններում։

Որպես նոր տարածքներ ստրկության ընդլայնման հակառակորդ, նա ստեղծման նախաձեռնողներից էր. Հանրապետական ​​կուսակցություն, ընտրվել է որպես նախագահի թեկնածու և հաղթել 1860 թվականի ընտրություններում։ Նրա ընտրությունը ազդարարեց հարավային նահանգների անջատումը և Համադաշնության առաջացումը: Իր երդմնակալության խոսքում նա կոչ է արել վերամիավորել երկիրը, սակայն չի կարողացել կանխել հակամարտությունը։

Լինքոլնն անձամբ է ղեկավարել ռազմական գործողությունները, որոնք հանգեցրել են Համադաշնության դեմ հաղթանակի Քաղաքացիական պատերազմ 1861-1865 թթ. Նրա նախագահական գործունեությունը հանգեցրեց գործադիր իշխանության ամրապնդմանը և ստրկության վերացմանը Միացյալ Նահանգներում։

14 փաստ Աբրահամ Լինքոլնի մասին

1. Մինչ ԱՄՆ նախագահ դառնալը Լինքոլն պարտվել է 18 ընտրություններում. Նրա կյանքը իր իսկ ձեռքերով կառուցված ֆենոմենալ հաջողության ամենավառ օրինակն է.

1831 – սնանկացավ բիզնեսում, սնանկ ճանաչվեց;

1832 – պարտվել է իր նահանգի օրենսդիր պալատի ընտրություններում.

1834 – կրկին սնանկացավ բիզնեսում և կրկին սնանկ ճանաչվեց

1835 -1836 – անձնական անհաջողություններ և, որպես հետևանք, ծանր նյարդային խանգարում, երկար ժամանակ բուժվում էր.

1838 – պարտություն կրեց հաջորդ ընտրություններում.

1843, 1846, 1848 – պարտություն ԱՄՆ Կոնգրեսի ընտրություններում;

1855 – պարտություն Սենատի ընտրություններում.

1856 – պարտվել է որպես Միացյալ Նահանգների փոխնախագահի թեկնածու.

1858 – պարտություն Սենատի ընտրություններում.

1860 – ընտրվել է Միացյալ Նահանգների նախագահ։

2. Լինքոլնը անհավանական բարձրահասակ մարդ էր(193 սմ), իսկ նրա երկար գլխարկը ևս մի քանի մատնաչափ ավելացրեց հասակին։ Նա օգտագործել է գլխարկը ոչ միայն որպես նորաձեւության իր, այլև որպես փողի, նամակների և կարևոր գրառումների պահեստ։ Այն կոչվում էր «ծխնելույզ», քանի որ խողովակ էր հիշեցնում։

3. Նախագահը ոչ միայն մեծ քաղաքական գործիչ էր, այլեւ հիանալի հումորի զգացում ուներ. Մի անգամ դիվանագետը նրան հարցրեց. «Պարոն Լինքոլն, դու ինքդ քո կոշիկները մաքրու՞մ ես»: -Այո, իսկ դուք ո՞ւմ կոշիկներն եք մաքրում,- ի պատասխան նրան հարցրեց նախագահը։

4. Երբ Լինքոլնը դեռ պարզ իրավաբան էր, կար մի դեպք, որը մտավ ԱՄՆ պատմության մեջ՝ դատարանի քարտուղարներից մեկին տուգանեցին դատարանին վիրավորելու համար։ Ահա թե ինչպես էր. Լինքոլնը դահլիճ մտավ, երբ դատարանն արդեն նիստը սկսել էր, մոտեցավ քարտուղարներից մեկի մոտ ու այնպիսի զվարճալի պատմություն պատմեց նրան, որ չդիմացավ ու բարձր ծիծաղեց։ Զայրացած դատավորն ասաց. «Ես պահանջում եմ վերջ տալ այս խայտառակությանը, որպեսզի կարողանամ հինգ դոլարով տուգանել քեզ»։ Այն ժամանակ դա բավականին լավ գումար էր: Քարտուղարը ներողություն խնդրեց դատավորից և բոլոր ներկաներից, տուգանք վճարեց, բայց ասաց, որ իր լսած անեկդոտը նման գումար արժե։ Հանդիպումն ավարտվելուց հետո դատավորը զանգահարեց այս քարտուղարին և խնդրեց նրան պատմել մի անեկդոտ Լինքոլնից։ Լսելուց հետո նա նույնպես չկարողացավ զսպել ծիծաղը և դժվարությամբ ասաց. «Դուք կարող եք հետ վերցնել ձեր տուգանքը». Ցավոք, անեկդոտը մնաց անհայտ։

5. Լինքոլնը աներևակայելի խելացի էր, մտածող և բառեր օգտագործելու վարպետ: Այս փաստի ապացույցը նրա ելույթներն են, որոնք նա գրել ու արտասանել է՝ լինելով ոգեշնչող բանախոս։ Նրա հասցեների մասին բազմաթիվ գրառումներ կան, բացի մեկից, որը նա տվել է 1856 թվականին Իլինոյսում։ Շատերն ասում են, որ դա նրա լավագույն ելույթն էր:

6. Աբրահամ Լինքոլնը ԱՄՆ միակ նախագահն էր, ով ուներ սրահի լիցենզիա. Նա համասեփականատեր էր Իլինոյս նահանգի Սփրինգֆիլդ քաղաքում գտնվող Berry and Lincoln հաստատությանը: Լինքոլնի սիրելի սպորտաձևը աքլորների կռիվն է:

7. 2004 թվականին հին տեքստերը սկանավորող ընկերության աշխատակիցները հայտնաբերեցին սմայլ, որը նման էր. 😉 Աբրահամ Լինքոլնի 1862 թվականի ելույթի համառոտագրում ծիծաղ բառից հետո (թարգմանաբար՝ «ծիծաղ»)։ Անկախ նրանից, թե սա տառասխալ էր, թե հնացած կետադրական նշանների օրինակ, փորձագետները համաձայն չէին:

8. Զարմանալիորեն, Լինքոլնը մեծապես հետաքրքրված էր և պաշտում էր իր ժամանակի վերջին գյուտերը: Նրան հետաքրքրում էր, թե ինչպես են դրանք աշխատում, և միշտ փորձում էր հասկանալ, թե ինչպես են աշխատում մեխանիզմները։ Նա ինքն է փորձել մի քանի սարքեր պատրաստել, և նրան հաջողվել է մեկ սարք ստեղծել 1849 թվականին։ Դա լողացող չոր նավահանգիստ էր: Նրան նույնիսկ հաջողվել է արտոնագրել սարքը, սակայն, չնայած իր ակնկալիքներին, մեքենան չի ավարտվել։

9. Լինքոլնի որդու հետ, Ռոբերտ ԼինքոլնՄիշտ ինչ-որ դժբախտություններ են եղել։ Ռոբերտ Թոդ Լինքոլնը ներկա է եղել երեք նախագահների՝ իր հոր՝ Նախագահ Գարֆիլդի և Նախագահ ՄաքՔինլիի դեմ մահափորձերին: Վերջին միջադեպից հետո նա հրաժարվել է մասնակցել պետական ​​միջոցառումներին։ Ռոբերտի մասին մեկ այլ հետաքրքիր փաստ այն է, որ նրան փրկել է գնացքի սարսափելի վթարից Էդվին Բութին: Էդվին Բութը հոր սպանող Ջոն Բութի եղբայրն էր։

10. Լինքոլնը հավատում էր հոգևորությանը, բայց ոչ բուն կրոնին: Թեև նա պնդում էր, որ իսկական քրիստոնյա է, նա երբեք չի նշել իր կրոնը։ Տարբեր շարժումների ներկայացուցիչներ պնդում են, որ նա հավատարիմ է եղել իրենց կրոնին, բայց իրականում այս ամենը ճշգրիտ չէ, քանի որ նա երբեք եկեղեցի չի գնացել և ընդհանրապես չի աղոթել։ Մի անգամ նա ասաց, որ իսկապես ցանկանում է, որ ինքը և իր ժողովուրդը լինեն Աստծո կողքին, այլ ոչ թե եկեղեցու:

11. Նրանք ասում էին, որ Լինքոլնը հավատում է մութ ուժերին: Բայց եթե նա իսկապես չէր հավատում, հաստատ չէր մերժում նրանց։ Նա և իր կինը սեանսներ անցկացրեցին իրենց մահացած երեխաների հետ կապ հաստատելու համար: Դա հաջողվել է նրանց անել, թե ոչ հայտնի չէ։

12. Շատերը կարծում են, որ Լինքոլնն իսկապես ունեցել է միստիկական ունակություններ. Դրանք հատկապես ակնհայտ դարձան նրա կյանքի վերջում։ Նա գիտեր իր մահվան ամսաթիվը և ինչպես է նա մահանալու։ Նա ասաց, որ հայելու մեջ տեսել է իր կրկնակի արտացոլանքը, իսկ երկրորդը մշուշոտ էր։ Բամբասանքներ կային, որ իր մահից մեկ շաբաթ առաջ Լինքոլնը հայտարարեց, որ երազ է տեսել, որտեղ սպիտակ տան սենյակից բարձր լաց է լսել: Նա սկսեց փնտրել սենյակը և երբ վերջապես գտավ այն, տեսավ կենտրոնում կանգնած դագաղը: Երբ նա հարցրեց, թե ովքեր են մահացել, նրանք պատասխանել են, որ դա նախագահն է։ Նայելով դագաղի մեջ՝ Լինքոլնը տեսավ իրեն։

13. Նախագահին սպանել են թատրոնում Ջոն Ուիլքս Բոթ 1865 թվականին։ Ճակատագրի հեգնանքով նա մահացավ նույն անկողնում, որտեղ քնած էր իր մարդասպանը: Երբ թաղման թափոր անցել է Ֆորդի թատրոնի մոտ, որտեղ կրակել են Լինքոլնի վրա, շենքի քիվերից մեկն ընկել է։

14. Լինքոլնի մարմինը վերաթաղվել է 17 անգամ. Դա կամ դամբարանի վերակառուցման պատճառով էր, կամ անվտանգության նկատառումներից ելնելով։ Միաժամանակ նրա դագաղը բացվել է վեց անգամ։ Միայն 1901 թվականին՝ նրա մահից 36 տարի անց, նախագահը գտավ իր վերջնական հանգիստը։ Կարծիք կա, որ Լինքոլնի ուրվականը հետապնդում է Սպիտակ տունը

Սերիալի գլխավոր հերոսը Ուենսդեյ Ադդամսն է՝ Գոմեսի և Մորտիցիայի ավագ զավակը։ Նա գրեթե չի արտահայտում էմոցիաներ, ունի սուր լեզու և որոշ չափով դեպրեսիվ է: Նման կերպարից դուք ակնկալում եք, որ նա կդառնա ինչ-որ խորամանկ հանցագործ, և ամենաքիչը ակնկալում եք, որ նա ներգրավվի ինչ-որ սիրո պատմության մեջ:

Նոր Ուենսդին ունի նաև սպանություններ մտքում, որոնք կատարվել են ոչ թե նրա, այլ հրեշի կողմից, որը հափշտակում է մարդկանց Nevermore Academy-ի շրջակայքում, որտեղ նրան ուղարկել են նրա ծնողները: Ի դեպ, նրանց մասին. Շատ հեռուստադիտողների լավ տպավորվել է Գոմեսի կերպարը 90-ականների ֆիլմերից, որտեղ նրան մարմնավորում էր Ռաուլ Ջուլիան։ Նա խարիզմատիկ ու գեղեցիկ տղամարդ էր, ով խելագարորեն սիրում էր իր կնոջն ու երեխաներին։ Այստեղ Գոմեսի դերը բաժին հասավ Լուիս Գուսմանը, ով ավելի շատ նման է 1940-ականների կոմիքսների Ադամս ընտանիքի կանոնադրին։ Բնօրինակին մոտ Գոմեսն, ի դեպ, հայտնվել է 2019 թվականի «Ադամսների ընտանիք» մուլտֆիլմում։ Սակայն մուլտհերոս տեսնելը մի բան է, իսկական դերասանը՝ մեկ այլ բան։

Nevermore Academy-ում Ուենսդին հանդիպում է իր հակապատկերին՝ մարդագայլ Էնիդին: Եթե ​​գլխավոր հերոսը մռայլ է ու ճնշող, ապա Էնիդը ամեն դրական գույնի սիրահար է։ Անմիջապես ակնհայտ է դառնում, որ երկու հակադիրներին վիճակված է ընկերանալ և օգնել միմյանց, քանի որ հեռուստադիտողը շահագրգռված է դիտել նրանց հարաբերությունները։

Սերիալի սյուժեն՝ սովորական դետեկտիվ պատմություն է, որտեղ գլխավոր հերոսը փորձում է գտնել հանցագործին, սակայն մեծահասակները չեն հավատում նրան, ուստի պետք է հուսալ սեփական ուժերի և ընկերների օգնության վրա: Դրա հետ մեկտեղ Ուենսդին փորձում է հարաբերություններ հաստատել միանգամից երկու տղաների հետ: Եվ չնայած նրան,որ սցենարիստը փորձել է ցույց տալ, թե ինչքան անտարբեր է նա երկուսի նկատմամբ, այսպես թե այնպես, նա նորից ու նորից դիմում է նրանց օգնությանը։ Ընդհանրապես, հետաքրքիր է դիտել հերոսների հարաբերությունները, և սերիալը դիտելիս հեռուստադիտողը Ուենսդիի հետ միասին կարող է հետաքննել՝ փորձելով գտնել հանցագործին։

Աշխարհահռչակ ռուս արձակագիր Ֆյոդոր Դոստոևսկին ծնվել է Մոսկվայում: 1843թ.-ին ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի ռազմաճարտարագիտական ուսումնարանը: «Խեղճ մարդիկ» (1846թ.) առաջին վիպակով արժանացել է հասարակության ուշադրությանը: Դոստոևսկին ուտոպիստ-սոցիալիստների գաղափարների հետևորդ էր, որի համար 1849թ.-ին ձերբակալվել է ու դատապարտվել մահվան:Հետագայում, սակայն, դատավճիռը փոխարինվել է չորս տարվա աքսորով դեպի Սիբիր, որտեղ գրել է «Գրառումներ Մեռյալ տնից» վեպը (1861-62թթ.): 1859թ.-ին Դոստոևսկուն թույլատրվել է ապրել Սանկտ Պետերբուրգում, որտեղ հրատարակել է «Քեռու երազը» (1859թ.), «Ստեպանչիկովո գյուղը և նրա բնակիչները» (1859թ.) վիպակներն ու «Ստորացվածները և անարգվածները» (1861թ.) վեպը: 1862-63թթ.-ին ճանապարհորդել է Եվրոպայում: Ռուսաստանի պատմական զարգացման ուղին պատկերացրել է բոլոր դասերի համախմբման մեջ: Այս տեսակետն արծարծել է «Ձմեռային նոթեր ամառային տպավորությունների մասին» (1863թ.), «Գրառումներ ընդհատակից» (1864թ.) գործերում: Դոստոևսկու ստեղծագործությունների հիմքում ընկած փիլիսոփայական, քաղաքական, հոգեբանական, բարոյական խնդիրները խիստ շաղկապված են միմյանց և արտացոլում են իրականությունը («Ոճիր և պատիժ», 1866թ., «Ապուշը», 1868թ., «Դևեր», 1871-72թթ., «Դեռահասը», 1879-80թթ., «Կարամազով եղբայրներ», 1879-80թթ.): Ստեղծել է հակասական, խռովարար և աներևակայելիորեն բարի կերպարներ, որոնցից են Ռասկոլնիկովը («Ոճիր և պատիժ»), իշխան Միշկինը, Ռագոժինը («Ապուշը»), Իվան և Ալյոշա Կարամազովները («Կարամազով եղբայրներ»): Դոստոևսկու գեղագիտական հայացքներն ու գաղափարները մեծ ազդեցություն են ունեցել ռուս և համաշխարհային գրականության, այդ թվում`   հայ հոգեբանական արձակի վրա: Նրա գաղափարագեղագիտական հայացքները զարգացրել են Ստեֆան Ցվայգը, Ֆրանց Կաֆկան, Մարսել Պրուստը, Ալբեր Քամյուն և ուրիշներ: Դոստոևսկու երկերը թարգմանվել են հայերեն, հայ թատրոնում բեմադրվել են նրա գործերը:

Ձեզ երևի ծանոթ է Թալես Միլետացի անունը, քանի որ չնայած նա շատ վաղուց էր ապրել և մահացել, բայց նա մեծ ժառանգություն թողեց մարդկությանը: Նա ապրել և մահացել է մ.թ.ա. 624-ից 546 թվականներին: Թալեսը Հին Հունաստանի փիլիսոփա, մաթեմատիկոս, երկրաչափաբան, ֆիզիկոս, աստղագետ և օրենսդիր էր:

Նրա մտքերը մեզ են հասել մինչ օրս ՝ հնության մեծ պատմաբանների շնորհիվ, ովքեր մեջբերում են նրան: Նա հայտնի էր որպես բնության փիլիսոփա: Նա, հույն մտածողների մեկ այլ խմբի հետ, ցանկանում էր հասկանալ տիեզերքի ծագումը:

Արտահայտություններ Թալես Միլետացիներից

1. Մարմնի երջանկությունը հիմնված է առողջության վրա; հասկանալու, գիտելիքի մեջ:
2. Հույսը բոլոր մարդկանց համար միակ բարիքն է. նրանք, ովքեր կորցրել են ամեն ինչ, դեռ տիրապետում են դրան:
3. Ջուրը ամեն ինչի սկիզբն է:
4. Կյանքում ամենադժվարը ինքդ քեզ ճանաչելն է:
5. Անցյալը ճշմարիտ է, ապագան ՝ մութ:
6. Մեկուսացեք ձեր ներաշխարհում և մտածեք տիեզերքի համակարգի մասին:
7. Բոլոր բաները ջրից են, և ամեն ինչ լուծվում է ջրի մեջ:
8. Ամենադժվարը ինքներս մեզ ճանաչելն է. ամենահեշտը ուրիշների մասին վատը խոսելն է:
9. Ամենամեծ բանը տարածությունն է, քանի որ այն պարունակում է ամեն ինչ:
10. Շատ բառեր երբեք իմաստություն չեն նշանակում:
11. Ամենալավ հաճույքը ձեր ուզածը ստանալն է:
12. Բազմաթիվ բառեր խելամիտ մտքի ապացույց չեն:
13. Ինքներդ ընդունեք այն խորհուրդը, որը տալիս եք մեկ ուրիշին:
14. Մենք իրականում ապրում ենք ոչ թե պինդ երկրի գագաթին, այլ օդի օվկիանոսի հատակում:
15. Գեղեցկությունը գալիս է ոչ թե գեղեցիկ մարմնից, այլ գեղեցիկ գործողություններից:
16. Եթե ​​լավ լուծում եք փնտրում և չեք գտնում, խորհրդակցեք ժամանակի հետ, քանի որ ժամանակը ամենամեծ իմաստունն է:
17. Երախտապարտ եմ իմ ճակատագրին երեք բանի համար. քանի որ նա մարդ է ծնել, քանի որ ինձ ծնել է որպես տղամարդ, ոչ կին և որ ծնվել եմ հելլեն, ոչ բարբարոս:
18. Անհրաժեշտությունն ամենաուժեղ բանն է, քանի որ այն գերակշռում է ամեն ինչում:
19. Եթե ​​լավ լուծում եք փնտրում և չեք գտնում, խորհրդակցեք ժամանակի հետ, քանի որ ժամանակը ամենամեծ իմաստությունն է:
20. Զգուշորեն օգտագործեք ձեր խոսքերը. քանի դեռ նրանք պատ չեն կառուցում ձեր ու ձեր հետ ապրողների միջեւ:
21. Խուսափեք անել այն, ինչ կարող է կատարվել ուրիշի վրա:
22. Եթե ​​ազգի մեջ չկա ոչ ավելորդ հարստություն, ոչ էլ անհամ աղքատություն, ապա կարելի է ասել, որ արդարությունը գերակշռելու է:
23. Պետական ​​գործիչները վիրաբույժների են նման. նրանց սխալները մահացու են:

Սրանք արտահայտություններ են, որոնք դուրս չեն գալիս նորաձեւությունից, դիպչում են մեր սրտերին, քանի որ փիլիսոփան մի քանի բառով շատ բան է ասում: Անարդարությունը, կյանքը, միտքը, մարդկային արտացոլումը … ամեն ինչ հասարակության էվոլյուցիոն գործընթացի մի մասն է: Այնքան շատ, որ նրա շատ արտահայտություններից կարելի է ասել այսօր և դեռ մեծ նշանակություն ունեն … Թվում է, որ անցել են հազարավոր տարիներ, քանի որ մենք առաջ ենք շարժվում տեխնոլոգիայով և գիտելիքներով և տեղեկատվությամբ, սակայն իրականությունում մարդկությունն ինքը շարունակում է ունենալ նույն արտացոլումները, ինչպես ժամանակին, երբ Թալես Միլետացին կենդանի էր:

BBC News is an operational business division^[1] of the British Broadcasting Corporation (BBC) responsible for the gathering and broadcasting of news and current affairs in the UK and around the world. The department is the world’s largest broadcast news organisation and generates about 120 hours of radio and television output each day, as well as online news coverage.^[2][3] The service maintains 50 foreign news bureaus with more than 250 correspondents around the world

BBC News gathers and produces national daily news, business, political and current affairs programmes on BBC television and radio.

The news centre dominates the entrance to BBC Television Centre

It is also responsible for the continuous news channels BBC News 24, BBC Parliament, BBC World, interactive services, Ceefax and the web site BBC News Online.

Across the globe

BBC News is the largest broadcast news operation in the world with more than 2,000 journalists and 48 newsgathering bureaux, 41 of which are overseas.

BBC News is also a global news provider reaching more than 260 million viewers through the international TV news channel BBC World and more than 150 million listeners via BBC World Service. These services are not funded by the licence fee but by grants for the World Service and commercial income for BBC World.

The bulk of programming comes from the news centre in Television Centre, West London – the largest such operation in the world. Political programming, including the BBC Parliament channel, is based in the heart of Westminster at Millbank while international radio programming comes from the home of World Service – Bush House in central London.

Hundreds of people work behind the scenes on the BBC’s news output

BBC News does not produce the BBC’s UK regional news programmes and services but works very closely with BBC Nations and Regions across all media to ensure that we reflect the diverse picture of life in communities throughout the UK.

A trusted voice

BBC News is respected both in the UK and around the world for the strength of its journalism and impartiality. Since the first radio news bulletins almost 80 years ago, BBC News has become the first place people turn to during big news events.

According to an ICM poll, 93% of the UK population turned to BBC television, radio, text or online during the first two weeks of the war in Iraq. In the first week of the conflict, BBC News 24 was seen by 70% of the population – 40 million people. Traffic to BBC News Online increased massively with one week in March seeing a record 140 million page impressions – a typical weekly figure would be 45 million.

http://news.bbc.co.uk/aboutbbcnews/hi/this_is_bbc_news/default.stm

Ինչպես արդեն կանխատեսել էինք, 90-ականների նորաձեւությունը թողնում է լյումինեսցենտ և չափազանց շողացող գույներ: Չնայած ճիշտ է, որ երանգները սովորաբար համակցված են, բայց դա արվում է ավելի հանգիստ եղանակով: Նույն կերպ, հիմնական ասպեկտներից մեկը արտաքին տեսքի պարզությունն էր, որի մեջ կարելի է խոսել ա մինիմալիստական ​​հպում: Հարմարավետությունն այս դարաշրջանի հիմքն էր, որը լի էր մեծ միտումներով, որոնք մինչ այժմ մնում են մեր ներկա ժամանակներում: Օրեցօր հայտնվում են նոր Սուպեր մոդելներ, ովքեր մեզ մոտեցնում են հագուստի շատ ավելի բազմակողմանի շարքին:

Հիմնական հագուստ 90-ականներին

Վանդակավոր վերնաշապիկներ

Վանդակավոր վերնաշապիկներն այն գլխավոր հերոսներն էին, որոնք լրացնում էին տեսքը, ինչպես նշեցինք: Չնայած դրանք նույնպես կարելի էր տեսնել հետ հիմնական շապիկներ սպիտակ գույնով, Թվում է, որ ռեփի ազդեցությունները թափանցեցին նաև մեր նորաձեւության հագուստները:

Կենդանական տպագիր

Կենդանական տպագրությունը ևս մեկ միտում է, որը կրկին հայտնվեց որպես զգեստապահարան, բայց այսօրվա միտումները շատ տարբեր տեսք ունեն, քան 30 տարի առաջ: Մոռացեք նուրբ, չեզոք երանգները. 90-ականներին կենդանական տպագրությունը նշանակում էր մեծ, համարձակ և բարձրաձայն հագուստ:

Մոտո բաճկոն

Անկախ տասնամյակից, արտաքին հագուստը զգեստապահարանի կարևորագույն մասն է: Համաձայն Vogue , Motorcycle բաճկոնի միտումը պարտադիր պայման էր: Այն նկատվել է 90-ականների շատ սուպերմոդելների մոտ և, ի վերջո, դարձել է միտում, որը ցանկանում էին փորձել ամենօրյա նորաձեւության սիրահարները, որոնք հաճախ արվում էին կաշվի մեջ:

Մազերի պարագաներ

Պարզապես 90-ականները չէին լինի առանց մի քանի ֆիրմային աքսեսուարների: Փայլուն թիթեռների սեղմակներից մինչև մշտապես ներկա սկրանչիի, մազերի աքսեսուարները կարևոր դեր են ունեցել տասնամյակի ընթացքում: Եթե ​​դուք մեծացել եք 90-ականներին, ապա, անկասկած, կրել եք դրանցից մի քանիսը, և գուցե դեռ կրում եք: Անկախ նրանից, թե հիմա ինչի մասին եք մտածում, սրանք բոլորը պարտադիր բաներ էին 90-ականներին, և ով գիտի, թե երբ նորաձևությունը կարող էր նորից շրջվել, և մենք նորից ցանկանանք դրանց:

Օգտակար հղումներ՝ 1, 2

Զակ վան Բիլջոնը Հարավային Աֆրիկայից է, մեծացել է բնության գրկում: Բնությունն իր համար չափազանց կարևոր է, և նա շատ է սիրում արշավներ անել կամ ժայռամագլցել: Ինչ վերաբերում է իր լուսանկարչությանը, սիրում է ավելին իմանալ՝ ուսումնասիրելով այն: Զակ վան Բիլջոնի առաջին տեսախցիկը միանգամյա օգտագործման տեսախցիկ էր, որը վերցրել էր Նամիբիայի իրենց առաջին ընտանեկան ճանապարհորդության ժամանակ:

Նա միշտ սիրել է բնապատկերային լուսանկարչություն: Լուսանկարչի հայրը հոբբի լուսանկարիչ է, ով իրեն շատ է ոգեշնչել: Քանի որ Բիլջոնը շփվել է տարբեր մշակույթների հետ, կարծում եմ, որ տարբեր սոցիալական միջավայրերը նույնպես ազդել են իր վրա:

Զակ վան Բիլջոնը իր գործունությունը սկսեց սև և սպիտակ ինֆրակարմիր լուսանկարչությամբ 2001 թվականին: Ինֆրակարմիր լուսանկարչության հանրահռչակումը սկսվեց 1960-ականներին: Ձայնագրող մի շարք արտիստներ, այդ թվում՝ Ջիմի Հենդրիքսն ու Ֆրենկ Զապպան, օգտագործել են տեխնիկան իրենց ալբոմի շապիկների վրա։ Բոբ Դիլանի ձայնասկավառակի շապիկը գրավեց լուսանկարչի ուշադրությունը։ Այդ պատճառով ավելի ուշ՝ 2009թ-ին փորձեց գունավոր ինֆրակարմիր լուսանկարչություն և իսկապես սիրեց այն:

Նրա հիմնական ուշադրությունը լույսի ռեժիսորական կառավարումն էր գրավում. Կարմիր և վարդագույն գույներով տեսած աշխարհը նոր և տպավորիչ պատկերացում է տալիս այն իրականության մասին, որը մենք գիտենք:

Շվեյցարական Ալպերը Զակի ինֆրակարմիր լուսանկարներում

Զակ վան Բիլջոնի սահմանափակ թողարկումները