Սույն օրենսգիրքը, ԽՍՀ Միության և միութենական հանրապետությունների ամուսնության և ընտանիքի օրենսդրության հիմունքներին համապատասխան սահմանում է ամուսնանալու կարգն ու պայմանները, կարգավորում է ընտանիքում ամուսինների միջև, ծնողների ու զավակների միջև, ընտանիքի մյուս անդամների միջև առաջացող անձնական և գույքային հարաբերությունները, որդեգրման, խնամակալության ու հոգաբարձության, երեխաներին դաստիարակության վերցնելու կապակցությամբ առաջացող հարաբերությունները, ամուսնության դադարման կարգն ու պայմանները, քաղաքացիական կացության ակտերի գրանցման կարգը:
Հոդված 3. | Կնոջ և տղամարդու իրավահավասարությունը ընտանեկան հարաբերություններում |
ԽՍՀՄ սահմանադրությամբ և ՀՀ սահմանադրությամբ ամրապնդված` ՀՀ-ում կնոջ և տղամարդու իրավունքների հավասարությանը համապատասխան, ընտանեկան հարաբերություններում նրանք ունեն անձնական և գույքային հավասար իրավունքներ:
(14.04.80 խմբագրությամբ)
Հոդված 4. | Քաղաքացիների իրավահավասարությունը ընտանեկան հարաբերություններում |
Բոլոր քաղաքացիները հավասար իրավունքներ ունեն ընտանեկան հարաբերություններում:
Ամուսնանալիս և ընտանեկան հարաբերություններում չի թույլատրվում իրավունքների որևէ ուղղակի կամ անուղղակի սահմանափակում, ուղղակի կամ անուղղակի առավելությունների սահմանում` ելնելով ծագումից, սոցիալական և գույքային դրությունից, ռասայական և ազգային պատկանելությունից, սեռից, կրթությունից, լեզվից, կրոնի նկատմամբ վերաբերմունքից, զբաղմունքի տեսակից ու բնույթից, բնակության վայրից և այլ հանգամանքներից:
Հոդված 5. | Ընտանիքի պաշտպանությունը պետության կողմից: |
ԽՍՀՄ սահմանադրությանը և ՀՀ սահմանադրությանը համապատասխան ՀՀ-ում ընտանիքը գտնվում է պետության պաշտպանության ներքո:
Պետությունը ընտանիքի մասին հոգ է տանում ծննդատների, մանկամսուրների և մանկապարտեզների, գիշերօթիկ դպրոցների և մանկական այլ հիմնարկների լայն ցանցի ստեղծման ու զարգացման, կենցաղի ծառայության և հասարակական սննդի կազմակերպման ու կատարելագործման, երեխայի ծննդյան նպաստներ վճարելու, միայնակ մայրերին և բազմազավակ ընտանիքներին նպաստներ և արտոնություններ, ինչպես նաև ընտանիքին այլ տեսակի նպաստներ տրամադրելու և օգնություն ցույց տալու միջոցով:
Հոդված 11. | Ամուսնության կնքմանն արգելք հանդիսացող հանգամանքները |
Արգելվում է ամուսնություն կնքել՝
ա) այն անձանց միջև, որոնցից թեկուզև մեկը գտնվում է օրենքով սահմանված կարգով գրանցված մեկ այլ ամուսնության մեջ.
բ) մերձավոր ազգականների (ուղիղ վերընթաց ու վայրընթաց ազգականների՝ ծնողների ու զավակների, պապի, տատի ու թոռների, ինչպես նաև հարազատ և համահայր կամ համամայր եղբայրների ու քույրերի, մորաքրոջ, հորաքրոջ, հորեղբոր և մորեղբոր զավակների) միջև.
գ) որդեգրողների և որդեգրվածների միջև.
դ) այն անձանց միջև, որոնցից թեկուզև մեկին դատարանը ճանաչել է անգործունակ:
(14.04.80 խմբագրությամբ)
Ամուսնության գաղափարը կրոնի մեջ
«Ամուսնությունը տղամարդու եւ կնոջ միություն է, ողջ կյանքի համար, աստվածային եւ մարդկային ճշմարտության միություն»
Ի տարբերություն բոլոր այլ պայմանագրային միությունների այս միության մեջ կա հոգեւոր ու մարմնական լիարժեք միավորման մեծագույն գաղտնիք1: Ամուսնությունը համարելով «լիարժեք եւ անբաժան կյանքի» համար տղամարդուն եւ կնոջը միավորող խորհուրդ, օժտելով այն Աստծո օրհնանքով
քրիստոնեական եկեղեցին, այնուամենայնիվ, այդ գաղափարը միատեսակ չի զարգացրել Արեւելքում եւ Արեւմուտ- քում: Ըստ կաթոլիկ եկեղեցու տեսության ամուսնության խորհրդի հիմքը կազմում է «տարասեռ երկու անձանց
միմյանց հանձնելը», իսկ ձեւը«այն բառերը, գործողությունները եւ նշանները, որոնք արտահայտում են ամուսնության մեջ մտնելու փոխադարձ համաձայնությունը»: Այս իմաստով հոգեւորականի ձեւական մասնակցությունը ամուսնության կնքմանը էական չէ, քանի որ «խորհուրդն իրականացնողները ամուսիններն իրենք են», իսկ հոգեւորականները վկաների հետ միասին հավաստում են կամարտահայտությունը2: